Anton Trkulja Tavanski, Ponekad sele mi se krugovi iznad očiju

PONEKAD SELE MI SE KRUGOVI IZNAD OČIJU

Ponekad sele mi se krugovi iznad očiju.

Kad snim između sazvežđa – lete moji zamišljeni konji.

Ponekad misao lebdi u hramu paprati –

do zore učim jezike trava.

Ponekad rasanjane sne uzaludno slažem

kao dečije kocke.

Sve što je kao oblak menja se

i odlazi tragom vetra.

Anton Trkulja Tavanski

iz zbornika „Godine i vidokruzi“ (1974)